Potrzebujemy zatem zmierzyć jakość żółtka oraz łatwość obierania. W tym momencie oceniamy to jedynie wizualnie, co najwyżej komentując efekty gotowania. W doe potrzebujemy danych ciągłych. Jeżeli wszystko co wiemy po przeprowadzeniu testu, to czy jajko jest dobre czy nie, to analiza będzie praktycznie niemożliwa. Jeżeli aktualnie w naszym procesie mamy np. tylko ocenę wizualną, to na potrzeby doe musimy znaleźć metrykę liczbową. Jest na kilka sposobów, ale o tym innym razem.

Jak poradzimy sobie w tym doe? Do oceny koloru użyjemy aplikacji Adobe Capture. Dzieki niej dla każdego jajka (po przekrojeniu) uzyskamy odczyt koloru w addytywnym modelu barw RGB (Reed Green Blue) stąd:

Y1 – Złocistość żółtka [Reed/Green]. Stosunek R/G jest wskaźnikiem przesunięcia barwy w stronę ciepła. Kiedy R jest zbliżony do G mamy neutralny żółty kolor, Kiedy R<G kolor przesuwa się w kierunku zielonego, czyli mniej apetyczne żółtko, im R > G kolor robi się cieplejszy, bardziej złoty, czasem lekko pomarańczowy. 

Y2 – Zielony pierścień – wartość kanału G świadczy o przegrzaniu jajka, Im wyższy poziom G tym jajko wygląda mniej apetycznie

Kolejnym Y będzie skala porównawcza

Y3 – Jakość żółtka wizualnie – skala, która powstanie po doe, dzięki uporządkowaniu jajek od wizualnie „najładniejszego” do wizualnie „najbardziej przegrzanego” żółtka. Kolejnym jajkom nadamy numery, które będą analizowane jako wynik z doe. Im wyższy numer otrzyma jajko tym gorsze żółtko.

Do oceny jakości obierania użyjemy pomiaru czasu, za pomocą stopera z rozdzielczością 0,01 s zmierzymy:

Y4 – Czas obierania [s]. Teoretycznie im krótszy tym lepszy, chociaż niekoniecznie.

W związku z tym w naszym doe użyjemy wagi jubilerskiej z rozdzielczością 0,01g do pomiaru kolejnego Y:

Y5 – Masa skorupki [g]. Zwiększona masa skorupki będzie oznaczać, że nie oddzielała się ona „łatwo” od białka i część białka mogła „pójść ze skorupką”